Met de vouwwagen naar Drenthe

Een paar jaar geleden hebben wij een retro vouwwagen aangeschaft. In coronatijd zijn wij met deze klaphut naar verschillende plaatsen in Nederland op vakantie geweest.

In 2021 met de klaphut naar Drenthe geweest. Ondanks het Hollandse weer, toch een topvakantie gehad. Eén nacht heulll veulll regen gehad. In het donker is niet te zien of de tent het houdt en eventuele schade is de volgende morgen pas te zien. Het tentdoek van de retro klaphut, een 26 jaar oude vouwwagen, bleek nog steeds waterdicht. Maar onderlangs was genoeg water gestroomd om een zwembad te vullen. Vanuit de vouwwagen in mijn Speedo badpak + snorkel de voortent ingedoken en middels een borstcrawl de uitgang van de tent kunnen bereiken. Nou ja, niet helemaal hoor. Wij hadden ons goed voorbereid en alle spullen stonden al op hoogte. Kwestie van dweilen, poetsen en de kachel op standje Spaanse peper.

Eén van onze buren had het beter aangepakt. Hij kampeert/woont in een originele woonwagen en trekt van camping naar camping. Hij verplaatst de wagen met een trekker. Met 30 km per uur door het land trekken, hoe chill wil je het hebben? Hij kon het mooi vertellen, maar gaf aan, zelf geen ‘echte’ kamper te zijn. Vroeg mij wel om mijn schoenen uit te doen bij het binnengaan van de wagen. Met dit soort regels wil hij de woonwagencultuur eren. De hele wagen was in originele staat, tot aan het houtsnijwerk aan toe. Ik heb er zelf lou sjoege van, maar was onder de indruk.

Voor ons vertrek hadden wij nog een fietsendrager voor op de dissel gescoord. Wij hebben veel gefietst en dus veel van Drenthe gezien. Echt een mooie provincie. Op de fiets grappend dat wij bij de volgende ANWB winkel dezelfde kleding (inclusief afritsbare broeken) en sandalen zouden kopen. Een leuk ANWB stelletje vormen, net zoals bijna alle gepensioneerde campingburen.

De camping was top. Kinderen niet toegestaan, ja echt, het bestaat. Geen kantine, geen zwembad en geen entertainment. Jemig, dat was eigenlijk best fijn. Het enige lawaai kwam natuurlijk van ons. Het nachtelijke toiletbezoek was een echte scratch voorstelling, waarop menig DJ jaloers zou zijn. Tentrits van de vouwwagen open, tentrits van de voortent open, tentrits van de voortent weer dicht en daarna de tentrits van de vouwwagen weer dicht. Je zou er spontaan van gaan breakdancen. Maar de buren hebben er weinig van meegekregen. De meeste caravans en campers waren zo luxe, die isoleren de buitengeluiden wel goed.

Met de nieuwe slaapconstructie die Ronald in onze vouwwagen heeft gemaakt, voelde ik mij net als de Prinses op de erwt. Opstapje, vouwwagen, plank, dikke matras en daarop een topper. Van bed afkomen was dan ook een soort afdaling van een zwarte piste.

Tijdens één van mijn middagdutjes hoorde ik een zware brom in mijn droom. Ronald tikte mij wakker om mij op onze nieuwe buren te wijzen. De zware brom was geen droom, het was een camper, bijna zo groot als een touringcar. Jemig de pemig, zo luxe, ik dacht dat koning Willem met Max zouden uitstappen. Dat was niet het geval. Wel een aardige knakker (met rode broek) en vrouwlief (met broekrok).

Onder het mom van Kamperen kun je leren, hebben wij wel het idee dat het kamperen een vervolg krijgt. De klaphut inruilen voor een echte sleurhut, dat is denk ik de volgende stap. Net iets meer comfort en een toilet voor de nacht. Alhoewel een vouwwagen ook echt zijn charme heeft. De frisse lucht tijdens het slapen, de nachtdieren die je hoort, gewoon de knusheid van een soort hut. Jullie zullen het vervolg ongetwijfeld nog wel lezen.

Vindt jij het leuk om op de hoogte te worden gehouden van mijn (nieuwe) blogs? Laat dan een reactie achter bij één van mijn verhalen. In dat veld kan jij aanvinken dat jij op de hoogte wilt blijven van berichten/reacties.