Tag: sisters

Brek’n voor gevorderden

In mijn puberteit maakte ik kennis met hardrock / heavy metal muziek. Midden jaren tachtig kwamen wij als vriendengroep bij een soort van wijkgebouw in een naastgelegen dorp terecht. Daar hoorde ik ze voor het eerst… Metallica. De liefde voor hun muziek is nooit overgegaan. Op mijn vijftigste zag ik ze voor de 9e keer live.

De jongste van de groep met mijn veertien jaar, maar ik zag er ouder uit. Met mijn bijna 1.80 viel het niet op. Sjans bij de vleet met al die gillende hormonen en een glas bier voor fl. 1,25. En de muziek… ja, dat was van een ander kaliber. Ik maakte kennis met Metallica. Was deze soos een plek voor een veertienjarige? Mijn ouders vonden van niet. Dat was het ook niet, maar ik had het voor geen goud willen missen.

Door de jaren heen regelmatig concerten van Metallica bezocht en voor 29 april 2023 had ik 2 kaartjes in mijn bezit. Omdat wij geen hele dag oppas voor Bo & Jip konden vinden, hadden wij besloten dat ik iemand anders mee zou vragen. Met Caroline al eerder een concert van Metallica bezocht. Dikke, vette show gezien en enorm veel lol gehad. Fijne overnachting gehad in het ronde Fletcher hotel in Amsterdam. De douche staat daar middenin de kamer en is helemaal van glas. Wij hadden elkaar plechtig beloofd, geen foto’s van elkaar te maken. Lastige belofte…

Dit keer verbleven wij in het Jaz hotel, direct naast de Arena. Superhandig natuurlijk, aangezien het concert daar plaatsvond. Met onze liefde voor PSV en Feyenoord was dit voor zowel Caroline als mij eigenlijk verboden terrein. Voor het grote Ajax logo nog een paar ongepaste foto’s gemaakt en daarna was het tijd om te brek’n.

De zon scheen volop en het plein liep al aardig vol. Met een drankje in de hand en de knar in de zon moest het wel een mooie dag worden. Dat hebben wij een paar uur volgehouden, totdat onze maagjes begonnen te rammelen. Er moest gebikt worden. Het eten en drinken was flink aan de prijs. Dat was ook het geval bij de tickets voor het concert. Ik ga het liefst voor een gewone staplaats. Er waren vele soorten tickets te koop. Zo kon je bijvoorbeeld tickets kopen waarbij je een Meet and Greet met de band kreeg. Buiten de hoge prijzen om, wat zeg je tegen die knakkers? Die ken je toch helemaal niet. Zitten die lui daar zelf op te wachten? Voor het geld hoeft dat niet meer, zou je denken. Zo’n Meet and Greet kon ook een keer geregeld worden bij een concert van Rammstein. Mijn buurman boekte zo’n ticket en vroeg of hij ook voor mij moest bestellen. Nou, no way hè! Ik vind die zanger een doodenge gast. Als die vent een keer naar mij kijkt, ben ik al af.

De bewuste avond werd het voorprogramma verzorgd door Floor Jansen. Het laatste nummer zong ze samen met Henk Poort. Geweldige afsluiter met The Phantom of the Opera. Die Floor Jansen is ook wel wat hoor. Wat-een-stem! Het geluid was gelukkig goed. Ik was huiverig omdat je vaak hoort dat de Arena een dikke galmbak zou zijn. Niets van gemerkt.

Eindelijk begon Metallica. Geweldige muziek, super sfeertje en leuke gesprekken met jan en alleman. Net voor ons stond een meid met knalroze lang haar. Met één of ander vette zooi tot een soort van plukken gedraaid. Ze kon headbangen en filmen tegelijk. Heel erg knap. Bij het terugkijken van die filmpjes is ze vast misselijk geweest. Het beeld was niet echt vast zal ik maar zeggen. Met het headbangen kwam ze met haar vette plukken haar te dicht bij ons in de buurt. Caroline stond iets schuin voor mij en ik zag de ergernis op haar gezicht. Zo grappig om te zien. C. deelde een beuk uit en dat hielp een beetje. Echt rustig werd het niet. Vijf meter verderop begon een grote groep brekkers te moshen (beuken op de muziek). Leuk om te zien, maar wel op afstand. Het ging d’r van. Machtig mooi! Het concert duurde niet echt lang. Wel was het van hoog niveau. Een prachtige avond gehad.

C. en ik hadden zo bedacht dat wij in de bar van ons hotel gingen aftanken. Daar aangekomen hingen ze er met de benen uit. Dan maar door naar onze kamer, waar rode wijn en tapas op ons stonden te wachten. Nog even met de kanis uit het raam gehangen om bezoekers van het Ziggodome de gek aan te steken (heel volwassen, ik weet het). Kapot van de dag, lekker gepit op de beste bedden ever!

Vindt jij het leuk om op de hoogte te worden gehouden van mijn (nieuwe) blogs? Laat dan een reactie achter bij één van mijn verhalen. In dat veld kan jij aanvinken dat jij op de hoogte wilt blijven van berichten/reacties.

Gezelligheid kent geen tijd

Ik kom uit een gezin met drie kinderen. De band met mijn zussen Dianne en Caroline is sterk en wij hebben regelmatig contact. Samen een weekendje weg, een corona bingoavond of rondreis door Schotland, wij vinden het allemaal supergezellig. Op vrijdag stond een wijnproeverij op het programma.

Een aantal maanden geleden was ik door Dianne in een groepsapp Wijnproeverij opgenomen. Nieuwsgierig even de tab bovenin aangetikt om te zien wie er nog meer in deze groep waren opgenomen. Caroline, de buurvrouw en twee vriendinnen van Dianne stonden in de lijst. Prima groepje naar mijn mening.

In de middag voorafgaand aan mijn uitje had ik mijzelf een tukje gegund. Lekker op de bank met een dekentje over. De eerste 15 minuten was Bo een beetje onrustig. Zij kon haar draai niet vinden en liet elke keer scheetjes bij mijn gezicht in de buurt. Ze ruikt dan naar verbrand rubber, echt heel erg vies. Uiteindelijk samen heerlijk liggen pitten. Bij het wakker worden zat het kwijl tegen mijn wang geplakt en met de kreukels in mijn gezicht werd het er ook niet chiquer op. Even rustig de tijd genomen om bij te komen.

In de vooravond naar boven gegaan om mijzelf toonbaar te maken. Haar in een staart, haar weer uit de staart. Haar in een wilde knot, haar weer uit de knot. Dan toch het haar maar los met een woeste bos krullen als gevolg. Make-up tasje gepakt, een paar seconden naar het tasje gestaard, het tasje weer terug gezet. Zo geen zin in dat gesmeer. Make-up is voor mij geen dagelijks ding. Zo af en toe een beetje mascara of iets concealer wanneer mijn toch al slechte huid op een maankrater lijkt. Mijn ‘nette’ kleding links laten liggen en fijn in mijn oude spijkerbroek en T-shirt richting de gezelligheid gereden.

Rond 20.00 uur waren wij chickies compleet. Rond 21.30 uur zou de wijnproeverij knakker, meneer Berg-wijn, zijn intrede doen. Die tijd overbruggen was geen grote opgave. Alvast een drankje genomen en optimaal genoten van de lekker hapjes die Dianne had verzorgd. Wij hadden met elkaar afgesproken dat, wanneer de wijnproeverij donders saai zou zijn, iemand zou vragen: ‘Dianne, is er nog chips?’ Op die manier hadden wij de mogelijkheid om de proeverij vakkundig om zeep te helpen. Met wat vertraging kwam Berg-wijn met de complete Gall en Gall binnenlopen. Caroline vroeg tegelijk om chips en Dianne liep naar de keuken om chips te zoeken. Die was onze moordcode alweer vergeten. Al lichtelijk tipsy, het hoofd van mijn overbuurvrouw Mariët leek verdacht veel op een tomaat, begon de uitleg over alle wijntjes. Berg-wijn deed dat verrassend leuk. Ondertussen was iedereen gezellig aan het keuvelen. ‘Gelukkig kunnen wij morgen allemaal uitslapen’ zei iemand nog. Monica vertelde dat zij om 09.30 uur ergens moest zijn. ‘Woutmoetmor’nkeep’njah’. Wij begrepen haar tegelijk, maar Shelly, oorspronkelijk niet uit Twente, begreep er niets van. ‘Wat zegt zij nou?’ Uitleg aan Shelly gegeven over de zoon van Monica. Zijn naam is Wout en is de keeper van zijn voetbalteam.

Leuk om te zien hoe iedereen tipsy was en ikzelf redelijk nuchter was gebleven. Natuurlijk zelf ook genipt, maar ik was met de auto en dan pas je toch op. Waar ik bij het bijschenken oversloeg, daar namen de dames nog een slok. Berg-wijn werd zelfs nog gedwongen om wijn van Dianne te proeven. Volgens mij vond hij het beregezellig, zo met al die dames. Hij had geen haast om weg te komen. Het was een topavond!

Vindt jij het leuk om op de hoogte te worden gehouden van mijn (nieuwe) blogs? Laat dan een reactie achter bij één van mijn verhalen. In dat veld kan jij aanvinken dat jij op de hoogte wilt blijven van berichten/reacties.