Met twee Jack Russells, waarvan één in de puberteit zit, op vakantie. Nee, een caravan zou dit jaar niet geschikt zijn. Bij regen wil je niet 10 dagen lang op 10m2 op elkaar gepropt zitten. Daarom hebben wij een huisje met wat extra leefruimte gehuurd. Vakantie in eigen land is weer-technisch gezien de goden verzoeken. Toch hebben wij de gok gewaagd en dat pakte goed uit!
Met de haarballen richting de Nederlandse kust, dat leek ons wel wat. Het idee om dit jaar een caravan te kopen hadden wij laten varen. Met onze terriërs, waarvan één haar oortjes voor de sier heeft gekregen, bij slecht weer in een kleine caravan te bivakkeren, dat bracht bij voorbaat al nare beelden op het netvlies. Dit jaar hadden wij een ruime vakantiewoning in gedachten. Na wat speurwerk kwamen wij uit bij een uitgebouwde vakantiewoning nabij de Nederlandse kust. Een leuke hut met twee slaapkamers en een grote, beschutte tuin.
De weersvoorspelling zag er goed uit. Voor onze vakantieperiode was gemiddeld 27 graden voorspeld. Bo de (zee)hond kon niet wachten. Die had een paar dagen van tevoren haar bikini al aangetrokken. Jip, iets terughoudender voor wat betreft waterpret, had voor de zekerheid haar badpak in haar tasje gestopt. Bo was al dagen onrustig. Ze voelde haarfijn aan dat er iets op stapel stond. Onze kleine stresskip houdt niet van autorijden, is direct van slag en braakt dan de Batmobiel helemaal onder. Daarom hadden wij haar al een paar dagen een homeopathisch goedje door het eten gefrommeld. Dat zou de scherpe kantjes eraf halen en dat werkte. Nou ja, het kotsen bleef uit. Mevrouw heeft nog geen 10 seconden op haar kont gezeten, terwijl Jip bijna alle kilometers snurkend heeft doorgebracht.
Om ons daar te kunnen voortbewegen, hadden wij onze fietsen meegenomen. Allebei een fietsmand voorop, zodat Bo & Jip overal mee naar toe konden gaan. Voor de vakantie nog geoefend bij ons in de wijk. Dat ging met wisselend succes. Bij de eerste rit door de duinen waren wij een echte bezienswaardigheid. Iedereen kon ons van ver horen aankomen. Bo werd niet vrolijk van het ritje in haar fietsmand (je verwacht het niet hé?). Ze jankte als een wolf bij volle maan. Bo werd ondertussen wat schor en mijn hoofd werd steeds roder. De aandacht van alle ‘toeschouwers’ werd mij teveel. Oké, stoppen maar! Jip had ondertussen haar hoofd vast in het beschermingsraster zitten, dus even op adem komen was geen gek idee. Na nogmaals proberen en dezelfde drama’s hebben wij het opgegeven. Dan de lastpakken maar samen in de mand van Jip. Dat ging verrassend goed!
De vakantiewoning was meer dan prima. De kleinste slaapkamer hadden wij voor Bo & Jip gereserveerd. Daar waar ze thuis gewoon in hun bench slapen, zo groot was het drama nu. Na meerdere vermanende toespraken en een Jip die zich door de deur heen wilde vreten, hebben wij de strijd verloren. Tja, je wilt zelf ook graag slapen en daarom maar bij ons op bed. Heel erg warm, zonder airco, een slecht bed en snurkende honden. Echt een fantastische belevenis… En net wanneer het niet ongemakkelijker kon, werd ik een keertje wakker en lag één van die wurmpies in mijn arm opgerold, veilig te slapen. Ach ja, dan verdwijnen je ongemakken als sneeuw voor de zon.
De bezoekjes aan het strand waren de hoogtepunten van onze vakantie. Niet echt voor mij hoor. Ik ben geen strandmens en irriteer me aan al dat zand. Ik lig de hele dag badlakens en kleding af te kloppen. De combi van zonnebrandcrème en zand vind ik echte horror. Maar goed, man en ‘kinderen’ vonden het geweldig. Waar Jip bij mij in het ondiepe bleef, daar gingen Ronald en Bo voor olympisch goud. Bal in het water, zwemmen in zee en springen over de golven. RaBOmi Kromowidjojo heeft er wat afgeplonst. Jip genoot in het ‘pierenbadje’. Ja, de mooiste dagen waren toch echt aan het strand.
In dit verhaal lezen jullie veelvuldig over de dwarsheid van de monsters. Toch zijn ze vooral grappig en braaf geweest. Leuke steden bezocht en heerlijk uit eten geweest. De dames waren natuurlijk ook present. Samen in hun buggy, met snoep en speelgoed. Maar ook aan hun lange lijn in de tuin waren ze op hun best. Dat ze bijna de Duitse buurvrouw opvraten… Ach ja, een kleinigheidje houd je toch.
Vindt jij het leuk om op de hoogte te worden gehouden van mijn (nieuwe) blogs? Laat dan een reactie achter bij één van mijn verhalen. In dat veld kan jij aanvinken dat jij op de hoogte wilt blijven van berichten/reacties.
Babbels van Jet 